Książka, przy której będziecie płakać ze wzruszenia… i ze śmiechu. Chyba jestem w szoku cukrowym.* (*”To jest atak serca, ale pozytywny”).

Młodzieżowa powieść Jenny Jägerfeld jest szczuplutka i na pierwszy rzut oka niepozorna, ale mocno zapada w pamięć i posiada moc kruszenia ludzkich serc. To wzruszająca, tragikomiczna historia dziewczyny, która próbuje poradzić sobie z traumą po samobójczej śmierci matki. Dwunastolatka ma przygotowaną prostą strategię: mama była nieszczęśliwa i nie żyje, dlatego nie wolno popełniać jej błędów. W ich unikaniu pomaga Sashy specjalna lista: „Rzeczy, które muszę zrobić, aby przeżyć”. Ponieważ depresja matki sprawiała, że wszyscy przez nią płakali, Sasha postanawia rozśmieszać ludzi i jako ostatni punkt na liście wpisuje postanowienie: „Zostać comedy queen!”

„Zatem przed tobą SASHA REIN! Przywitaj mnie brawami!”

Jenny Jägerfeld porusza w książce bardzo trudny temat, ale robi to w sposób tak subtelny, że lektura „Comedy queen” nie przygniata do ziemi. Autorka zgrabnie lawiruje między powagą a humorem, unikając patosu, a jej bohaterka na przemian wzrusza do łez i rozbraja żartami (argument z jej szkolnej rozprawki przekonującej o słuszności noszenia mundurków: „Harry Potter nie narzekał”). Niekonwencjonalne zachowania, zaskakujące decyzje, obsesyjne trzymanie się wymyślonej listy i uparte powstrzymywanie od płaczu dowodzą jednak, że jest to bardziej śmiech na siłę, wbrew wszystkiemu – nie przejaw prawdziwie radosnego nastroju czy wrodzonego poczucia humoru, ile próba ucieczki przed traumatycznym doświadczeniem i konfrontacją z żałobą. Sasha zmaga się z egzystencjalnym lękiem, wynikającym z uświadomienia sobie faktu, że wszyscy jesteśmy śmiertelni, nie godzi się również na przebycie żałoby po matce, chce zatrzymać ją przy sobie jak najdłużej. Trudno nie podziwiać tej dziewczyny, która desperacko broni się przed smutkiem, odwlekając jedynie w czasie to, co nieuniknione.

„Odeszła w wieku trzydziestu sześciu lat. Ja będę się starzeć, ale ona już nie. Zawsze będzie mieć trzydzieści sześć lat. Trzydzieści sześć to liczba atomowa kryptonu. To gaz szlachetny, bardzo rzadki w ziemskiej atmosferze. Dokładnie tak jak ona. Wyjątkowa. Żałuję, że mama nie dożyła chociaż siedemdziesięciu lat. Siedemdziesiąt to liczba atomowa złota, a złoto jest wieczne”.

„Comedy queen” Jenny Jägerfeld to pozbawiona taniego sentymentalizmu poruszająca historia o utracie i żałobie, a także o nieprawdopodobnym wyzwaniu, jakim dla każdego człowieka jest zmierzenie się z wpisanym w kondycję ludzką dramatem i zaakceptowanie własnej śmiertelności. Temu wyzwaniu, spędzającemu sen z powiek najtęższym filozofom, sprostać musi wkraczająca dopiero w życie dwunastolatka, której jedyną bronią jest wrodzone poczucie humoru. Przed wami Sasha Rein – przywitajcie ją brawami.