„Calvin i Hobbes” Billa Wattersona to jedna z naszych ulubionych serii komiksowych. Hobbes nie jest wprawdzie typowym mruczkiem, lecz pluszowym tygrysem, który ożywa wyłącznie w obecności Calvina, ale kto by się przejmował takimi drobiazgami… .
Wszystkim dzieciom bez wyjątku podobają się „Kocie historie” Tomasza Trojanowskiego. To książka pogodna, zabawna, z sympatycznymi zwierzęcymi bohaterami, obdarzonymi zdolnością mówienia.
Nie ma domu, opiekunów ani dostępu do lodówki. Alojzy, właściciel wyszukanego imienia i jednej walizki, idzie przez życie wolny jak ptak – choć może w przypadku kota nie jest to najszczęśliwsze porównanie.
„Biedne dziewczynki. Wystarczy, że wiatr zawieje i cała dupa już na wierzchu. Straszne jest życie dziewczynek.”
„Jak pokonać smoki?” to jedna z tych pozycji, które wtykamy dzieciom, gdyż na widok ilustracji po prostu nie mogliśmy powstrzymać się od kupna… .
Jeśli szukacie uciesznej książki dla dziecka, sięgnijcie po „Sceny z życia smoków” Beaty Krupskiej. Dobra zabawa gwarantowana.
Co możemy powiedzieć, patrząc na człowieka? Że jest wysoki bądź niski, szczupły albo zaokrąglony, łysy, z bujną czupryną, gładko zaczesany, fantazyjnie rozczochrany, sympatyczny lub niekoniecznie. A jak wygląda człowiek z żabiej perspektywy, widziany oczami zwierząt? Moglibyście się zdziwić.
Pewnego dnia wampir Fernando poczuł się tak zmęczony dorosłością, że zapragnął powrotu do dzieciństwa i przemienił się w Małego Wampira. Jego przygodom Joann Sfar poświęcił siedem opowieści, zebranych w niniejszym albumie.
„Skrzynka Potworów” to taki kuferek, z którego wyskakują najbardziej znane strachy: czarownica, zombi, ogr, mumia czy wilkołak. My przyjrzymy się wampirowi.
Z satysfakcją odkryłam, że choć nie należę do wyjątkowej rodziny Smedrych, też posiadam pewien okulatorski talent: podobnie jak Australia, kuzynka Alcatraza, umiem się obudzić rano i wyglądać brzydko. Jakie to ekscytujące!
W miejscowości Wampirzyce stał sobie dom. Parterowy z czerwoną dachówką albo piętrowy z dachem zielonym – w zależności od tego, komu chcecie wierzyć.
Antek i wampirek Rydygier przyjaźnią się z powodzeniem już od czterech tomów. Mimo wielu istotnych różnic, jak choćby faktu, że jeden jest żywy, a drugi… żywy inaczej, ich zadziwiająca znajomość trwa w najlepsze, nie ulegając żadnym destrukcyjnym wpływom.
© 2024 Zapiski na marginesie — Wspierane przez WordPress
Twórca motywu Anders Noren — Do góry ↑