Lektura kontynuacji „Gry o tron” wzbudziła we mnie podejrzenie, że autor może odgrywać się na swoich bohaterach, rekompensując sobie powściagliwość wobec irytujących ludzi w realnym życiu. Bo żeby aż tak źle im życzyć…
Karczmarz – pantoflarz i jego barwna, wieloetniczna kompania na tropie sprawy, która podejrzanie zalatuje Złem.
Witajcie w Ziemiomorzu, archipelagu stworzonym przez Segoya w czasach, kiedy ludzie i smoki należeli jeszcze do jednej rasy. Przeżyjecie tu niezwykłe przygody i wzruszające chwile, poznacie egzotyczne ludy, nauczycie się prawdziwej mądrości i poszybujecie ze smokami na promieniach słońca.
Legendarnego kapitana Vimesa z Nocnej Straży poznajemy w niefortunnych okolicznościach, gdy pod wpływem … yyy… przestrzennego zagubienia wpada do rynsztoka. Pocieszający jest fakt, że gorzej już nie będzie – bo gorzej być chyba nie może.
„Pewnej niedzieli król Artur siedział sobie w łóżku i jadł jajko, gdy niedzielny obwoływacz miejski wkroczył do jego komnaty…”
Walki na morzu i na lądzie. Niepowstrzymany Napoleon podbija kolejne europejskie kraje, aż w końcu zwraca swój śmiały wzrok na Anglię.
To dopiero była przygoda: piraci, łowcy głów, Splugawieni, Wyspiarze i smoki – czarne, czerwone, niebieskie, zielone… . Po siedmiuset stronach z żalem powitałam jej koniec. Pozostaje czekać cierpliwie na drugi tom.
„Historia naturalna smoków” Marie Brennan zaskoczyła mnie bardzo przyjemnie. To osadzona w alternatywnym świecie powieść przygodowa, której uroku dodaje wiktoriański klimat.
Tropem krwiopijcy podąża detektyw John Justin Mallory, któremu towarzyszą wampir, smok i kot – czyli trzy moje czytelnicze cykle. Zajmiemy się nimi po kolei.
„Biedne dziewczynki. Wystarczy, że wiatr zawieje i cała dupa już na wierzchu. Straszne jest życie dziewczynek.”
„Jak pokonać smoki?” to jedna z tych pozycji, które wtykamy dzieciom, gdyż na widok ilustracji po prostu nie mogliśmy powstrzymać się od kupna… .
© 2024 Zapiski na marginesie — Wspierane przez WordPress
Twórca motywu Anders Noren — Do góry ↑