Lord Vetinari poskramia „demona kopania piłki”. A pomagają mu w tym… magowie z Niewidocznego Uniwersytetu.. Bo czego się nie robi dla deski serów…
„Opowiadania to nadal akordowa praca na zamówienie, odpowiednik niepowtarzalnych przedmiotów, które można kupić u rzemieślnika. Jeśli zechcesz być cierpliwy i zaczekasz, rzecz zostanie wykonana ręcznie w warsztacie na zapleczu”. Stephen King
„Zanim książka została oddana do druku, rękopis przesłano do recenzji znanemu kosmologowi, prof. T.Alentowi z Instytutu Kosmologii. Wkrótce otrzymaliśmy od profesora perforowany zwitek programowy, który włożony do elektronowego odtwarzalnika w naszym wydawnictwie, ujawnił 48-tomowe dzieło krytyczne”.
„Co jest najbardziej potrzebne człowiekowi do życia? Powietrze, sen, pożywienie i… tak, zgadłeś! Śmiech!”
Opowieść o potędze opowieści – a także o ludziach i szczurach („A najtrudniejsze wydawało się określenie, kim są ludzie i kim są szczury”).
Niemal tysiącstronicowa powieść Kinga o amerykańskim miasteczku odciętym od świata dziwną barierą w moim prywatnym rankingu zajmuje wysokie miejsce.
Dwudziesta siódma część cyklu Świat Dysku i siódma część podcyklu o przygodach tchórzliwego maga Rincewinda jest krótka, ale smakuje wybornie.
„Najkrócej mówiąc, nie ma przeszłości ani przyszłości. Istnieje tylko teraz. Nie ma czasu, jedynie teraźniejszość”.
„Powszechnie znana prawda głosi, że majętny kawaler potrzebuje do szczęścia tylko żony”.
„Ludzie potrzebują fantazji, żeby być ludźmi. Żeby być tym miejscem, gdzie spadający anioł spotyka się z wstępującą małpą”.
Kolejna niebezpieczna idea przesączyła się do Świata Dysku. To muzyka z wykrokiem, która dociera do nóg wprost przez miednicę, w ogóle nie składając wizyty mózgowi.
© 2024 Zapiski na marginesie — Wspierane przez WordPress
Twórca motywu Anders Noren — Do góry ↑